Od 28 kwietnia 2023 r. weszły w życie znowelizowane przepisy dotyczące sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej. Zasady sporządzania i przekazywania świadectw charakterystyki energetycznej budynków zostały określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków.
Świadectwo charakterystyki energetycznej (certyfikat lub paszport energetyczny) to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb energetycznych związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia.
Ważne! Świadectwo charakterystyki energetycznej nie jest wymagane kiedy wykorzystujemy istniejącą nieruchomość na własny użytek, tj. nie zamierzamy sprzedawać lub wynajmować.
Sporządzenia świadectw pojawia się przede wszystkim w związku z:
Świadectwo należy przekazać nabywcy lub najemcy w momencie sporządzenia ww. umowy. Niedopełnienie tego obowiązku może skutkować karą. Fakt przekazania świadectwa zostanie odnotowany w akcie notarialnym (w przypadku sprzedaży).
Powyższe obowiązki nie dotyczą budynku:
Świadectwo charakterystyki energetycznej może wykonać osoba wpisana do wykazu osób uprawnionych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków. Wykaz uprawnionych osób znajdziemy na stronie ministerstwa rozwoju i technologii – rejestrcheb.mrit.gov.pl
lub
Świadectwo charakterystyki energetycznej jest ważne przez 10 lat od dnia jego sporządzenia. Natomiast świadectwo traci ważność przed upływem terminu, jeżeli w wyniku przeprowadzonych robót budowlano-instalacyjnych uległa zmianie charakterystyka energetyczna budynku lub części budynku.
Informacje zawarte w świadectwie muszą pojawić się na etapie opublikowania ogłoszenia w internecie. Od 28 kwietnia 2023 r. w ogłoszeniu należy podawac:
Więcej szczegółów: https://www.gov.pl/web/rozwoj-technologia/Swiadectwa-charakterystyki-energetycznej
Jeżeli chcesz otrzymać e-book w tym temacie, przygotowany przez kancelarię notarialną, z którą współpracujemy, skontaktuj się z nami, a wyślemy go niezwłocznie.
Studia w Akademii Dziedzictwa, kontakt z konserwatorami i praca „w terenie” nauczyły mnie, że zabytek to nie tylko obiekt — to żywe dziedzictwo. Poniżej pokazuję, jak łączę twarde dane z opowieścią i jak powstaje Teczka Zabytku, dzięki której właściwi ludzie znajdują właściwe miejsca.
Pierwszy dwór, do którego weszłam, nauczył mnie, że zabytki słucha się sercem. Zanim pojawiły się liczby i plany, usłyszałam historię ludzi, którzy postanowili ocalić dom od zapomnienia. Od tamtej chwili wiedziałam, że w tej pracy najpierw słucha się opowieści, a dopiero potem tworzy strategię.
